Regen

Vanochtend werd ik voor het eerst wakker met regen... Het is natuurlijk geen ramp als het regent, maar een bijkomend nadeel is dat alle zandwegen (en dus ook de buurt waar ik woon) veranderen in modder en het verkeer nog rampzaliger wordt dan anders. Ik kwam dan ook helemaal nat en met enorm vieze schoenen op mijn werk aan. Ik snap niet hoe alle Kenianen hun schoenen zo netjes houden. Als het droog is, zitten mijn schoenen helemaal onder het stof en als het regent, zitten ze onder de blubber, maar de schoenen van Kenianen glimmen altijd... Misschien komt het doordat ze ze elke dag poetsen en ik niet :) Kenianen zijn erg gesteld op nette kleding en schoenen. Bijna iedereen draagt een pak en het is grappig hoe dit contrasteert met de manier van reizen: iedereen loopt over stoffige wegen of propt zich in een volle stoffige matatu of bus en iedereen slaagt er toch in netjes op het werk en weer thuis te komen.
Wasmachines kennen ze hier trouwens niet, wat betekent dat iedereen (en dus ook ik) zijn was met de hand doet.

Afgelopen weekend heb ik een luxe weekendje gehad. Zaterdag vroeg Kent (de huiseigenaar) of ik zin had om te zwemmen. Hij had een afspraak in het Stanley hotel in het centrum (5 sterren hotel) en terwijl hij zijn afspraak had, kon ik daar zwemmen. Dat was leuk. Zondag ben ik met mijn huisgenoot Kristian naar de film geweest: the devil wears Prada. Echt een leuke film! Eenmaal thuis hebben we nog een slechte film gekeken, Ultraviolet. Kristian had een pakketje met 8 films voor 500 shilling (ongeveer 5 euro) weten te scoren. Het waren natuurlijk illegaal gekopieerde films geimporteerd uit China, maar het grappige is dat deze films gewoon in de supermarkt worden verkocht, ook al zijn ze eigenlijk illegaal. De meeste avonden brengen we door met films kijken op Kristians laptop, we hebben namelijk geen tv of radio.

Gisteren heb ik een nieuwe huisgenoot gekregen, Devon uit Canada. Kristian trekt bij Kent in, die had namelijk in zijn huis (naast dat van ons) nog twee kamers leegstaan. Devon zit ook in het landelijke bestuur van Aiesec Kenia, maar tot nu toe heeft hij een beroerde tijd gehad hier, omdat hij geen vaste woonplek had en geen taken om uit te voeren. Hij is hier nu twee maanden en heeft besloten eerder te vertrekken dan oorspronkelijk het plan was, omdat hij het niet naar z'n zin heeft.
Verder sprak ik gisteren met twee andere trainees: een meisje uit Slowakije en een jongen uit Turkije. Zij hebben het ook niet echt naar hun zin, omdat ze zijn ingehuurd voor marketing, maar eigenlijk alleen maar sales mogen doen. Bovendien is het een bedrijf in het industriele gebied van Nairobi, dus het is er smerig en het stinkt. Tot slot weigert hun baas ze te betalen, omdat hun werkvergunning nog niet rond is. Als ik dit zo allemaal hoor, dan heb ik echt enorm veel geluk! Zowel met mijn huisje als met mijn werk. Ik hoop alleen dat ik wel betaald krijg, ook al is mijn werkvergunning nog niet rond. Ik heb gisteren het aanvraagformulier ingevuld en het duurt op z'n minst drie maanden voordat dit verwerkt wordt, dus misschien heb ik hem voordat ik weer terugga naar Nederland ;) We zullen zien.

Groetjes,

Dianne